Kinderen in hun kracht zetten
Opgroeien is heel spannend, bijna elke dag kom je wel in een situatie die je nog niet eerder hebt meegemaakt en moet je improviseren om er het beste van te maken. Het is dan belangrijk voor je allerliefste om psychologisch sterk in zijn/haar schoenen te staan. Hoe zorg je hiervoor? Met andere woorden: "Hoe kun je kinderen in hun kracht zetten?"
Wat je zegt heeft impact
In eerste instantie is het belangrijk om je te beseffen dat wat je tegen een kind zegt impact heeft. Als jij 30 jaar leeft en iemand zegt wat tegen je, is dat maar een klein moment van je leven.
Als je 5 bent en iemand zegt wat tegen je, heeft wat er gezegd wordt veel meer lading want je hebt nog niet zoveel interacties die je leren wat je wel of niet serieus hoeft te nemen. Dit moment is relatief veel langer, dan wanneer je 30 bent. Het neemt een groter deel van je leven in beslag.
Natuurlijk kunnen kinderen wel de ene persoon belangrijker vinden om wat van te leren dan de andere persoon maar het maakt hierbij niet uit of je een docent bent, ouder, vriend van de familie of kindercoach.
Jouw focus en jouw opvoeding
Je kind is niet een kopie van jou. Dat lijkt niet alleen een open deur intrappen, het is het ook. En toch. Hoewel we weten dat het niet zo moet, zijn we, zonder er bewust van te zijn, vaak hard bezig om onze kinderen net zo te laten worden als wij zijn. En dat kan heel subtiel gaan. Waarop ligt bijvoorbeeld je focus als je iets alleen maar zegt?
Even kort wat input: stel, als volwassene ben je vaak bezig met het oplossen van problemen en het bereiken van je doelen. Dat vind jij belangrijk. Als gevolg daarvan kan het soms lastig zijn om te genieten van wat je hebt.
Wat kan zoiets voor het kind betekenen? Denk maar na: als je eigen focus op problemen en wensen is gericht, dan bestaat de kans dat je ook bij je kind vooral communiceert over wat hij/zij niet goed doet. Dat het iets moet verbeteren zodat iets kan worden bereikt. Want ja, "anders is het niet goed." Je gaat dan telkens uit van wat jouw “wensbeeld” van je kind is en dat het eigenlijk aan dat wensbeeld moet voldoen.
Dit is maar één voorbeeld om aan te geven hoe subtiel ons "kopieergedrag" werkt. Je bedoelt het beslist wel goed, maar uitspraken als “dat gaat niet goed, en dit kan beter” kunnen ervoor zorgen dat je kind niet veel vertrouwen heeft in zichzelf en misschien verlamd raakt in een nieuwe situatie, want wat als het fout gaat?
"Dus waarop
ligt jouw focus?"
"Soms moet ik zelf mijn ontbijt maken."
Kinderen in hun kracht zetten
Positieve psychologie
De eerste persoon die het over psychologische kracht [1] heeft is Erik Erikson. Hij start het concept over ego-kracht. In totaal identificeert hij 8 onderdelen van die kracht die je in je leven nodig hebt. Deze zijn:
- Hoop
- Wil
- Doel
- Competentie
- Trouw
- Liefde
- Zorg
- Wijsheid
Deze 8 onderdelen van ego-kracht ontwikkel je in verschillende levensfases. [2] Hoop is de eerste kracht die je ontwikkelt in je kindertijd. Hoop ontstaat uit of je als kleine baby je omgeving kunt vertrouwen of niet. Je hoopt bijvoorbeeld op eten als je als baby gaat huilen of wanneer je honger hebt. Vertrouwen op dat er op je gehuil gereageerd wordt geeft dan hoop.
Als kind ontwikkel je dus wil en doel. De wil die je krijgt is een gevolg van autonoom zijn tegenover schaamte of twijfel. Het doel dat je wilt nastreven is een gevolg van initiatief tegenover schuld in de vroege kindertijd [3].
Je kind in zijn of haar kracht zetten wil dus zeggen dat je hem helpt om een wil te ontwikkelen en dat het oké is om een doel te hebben om na te streven.
Schaamte en twijfel kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je wat jij wilt minder belangrijk vindt dan wat een ander wil. Je zet jouw doelen opzij omdat je denkt dat het geen goed doel is of dat het raar is dat jij wilt wat je wilt. Dit is absoluut iets wat je bij je kind wil voorkomen. Als het geen eigen wil heeft, kan hij/zij namelijk eenvoudiger voor het karretje van een ander worden gespannen. Wanneer je jouw kind juist autonoom laat zijn en ondersteunt in projecten die hij/zij zelf bedenkt, leer je hem dat dat oké is en dit maakt je allerliefste sterker.
Erik Erikson
Die autonomie stimuleer je dus door initiatieven van je kind te ondersteunen en hem/haar niet de schuld te geven als iets niet goed gaat. Dit betekent niet dat je jouw kind niet op zijn verantwoordelijkheden hoeft te wijzen. Je kunt dat wel doen, maar geef er een oplossing bij.
“Je hebt je doel niet bereikt, wat denk je dat er mis ging? Wat denk je dat jij beter had kunnen doen?”
“Hoe erg vind je het dat het mis ging?” (Voor het geval het doel niet meer belangrijk is voor je kind.)
“Wat zou je anders kunnen doen om je doel alsnog te bereiken?”
“Is het niet cool dat je jezelf dit nu hebt geleerd?”
Door dit soort vragen aan je kind te stellen en dus niet te oordelen en je kind een schuldgevoel te geven zorg je ervoor dat falen iets wordt waarvan je wat leert in plaats van iets dat heel erg is en voor afwijzing van je ouders zorgt.
Hierdoor kan je kind zich goed ontwikkelen en in zijn kracht staan en zelf zijn of haar levensdoelen bedenken. In de kindertijd kan dit bijvoorbeeld het antwoord op de vraag: “Wil ik sporten? En zo ja, welke sport wil ik dan doen?” zijn of misschien “wil ik iets met muziek doen, en zo ja wat?”.
Wil je meer weten over hoe je jouw kind of een kind in je praktijk of school helpt om in zijn/haar kracht te staan? Meld je dan aan voor onze Masterclass Kinderhypnose of schrijf je in voor de Opleiding Kinderhypnose.
