Wat je doorgeeft aan je kind
Als ouder vind je het belangrijk om je kind zo gelukkig mogelijk te maken en om ervoor te zorgen dat hij/zij later als volwassen persoon in alle opzichten goed functioneert. Je wilt dat het relaties kan aangaan, werk kan vinden en problemen zelfstandig kan oplossen of weet wie hij/zij om hulp kan vragen.
Stiekem hoop je ook dat het kind daarbij een beetje op jou lijkt. Gewoon omdat het leuk is om eigenschappen van jezelf in je kind terug te zien. Dan weet je echt dat het jouw kind is. Maar ben je ook blij als het eigenschappen heeft die je eigenlijk niet wilde doorgeven? Zoals de angst voor spinnen of misschien dat je soms kunt zwelgen in emoties of agressief zijn op momenten waarop je dat niet wilt zijn.
In hoeverre is gedrag genetisch bepaald en geef jij bepaald gedrag door? Dit is een hele interessante vraag om over na te denken als je bezig bent met het opvoeden van een kind.
Eerst zal ik je even geruststellen. Het gedrag van je kind is afhankelijk van veel factoren, dus soms kun je een hele goede ouder zijn, maar kan je kind toch niet helemaal geweldig zijn door factoren die buiten jouw macht liggen. Toch is er een aantal zaken waarop jij wel invloed hebt, en daarop gaan we in dit blog in.
Negatief gedrag doorgeven
Als het bijvoorbeeld gaat om agressie is er een duidelijke samenhang, zelfs in 3 generaties. Als je namelijk een agressieve vorm van opvoeden hebt kan dit leiden tot een agressief kind, een agressief jongvolwassene, ja zelfs tot een agressief ouderschap[1].
Wanneer je als ouder dus vaak kwaad bent of agressief, kan dit ervoor zorgen dat je kind dit ook wordt en zelfs je kleinkinderen.
Agressie tussen ouders, zowel verbaal als fysiek kan ook agressie doorgeven, maar ook een heleboel andere negatieve gevolgen hebben. Je kind kan er agressief van worden of juist ontzettend teruggetrokken, beiden zijn niet handig voor de sociale ontwikkeling van je kind.
Daarnaast kan dit het vertrouwen in andere mensen beschadigen, want als je ouders al twee grote vechtersbazen zijn, hoe is de rest van de wereld dan? Hierdoor kan je kind ook extreem zelfstandig willen zijn, omdat hij/zij niet afhankelijk wil zijn van ‘onbetrouwbare’ mensen.
Toch betekent dit niet dat je geen ruzie mag maken. Zolang je jouw eigen emoties maar in de hand hebt en samen naar een oplossing zoekt voor jullie probleem, kan dit juist een ontzettend groot leermoment zijn. Dus op die manier kun je jouw kind gezond ruziemaken meegeven[2].
Wat je doorgeeft aan je kind
Taal doorgeven
Taal is uiteraard iets wat je kinderen in eerste instantie van jou en de partner leren. Dit is ook de reden dat volwassen mensen opeens niet meer schelden en vloeken in zinnen als er een kind bij is, terwijl ze dit anders misschien wel doen.
Maar wat je zegt bepaalt ook een beetje hoe ze denken. We denken over het algemeen in taal. Je hebt een stemmetje en die `zegt´ wat tegen je.
Wat je denkt is ook heel belangrijk voor je emoties, dus praat jij vaak in een positieve vorm of juist in een negatieve vorm? Dat kan veel invloed hebben op de "mindset" van je kind. Is hij/zij positief ingesteld of is het glas altijd halfleeg?
Uit jij je vooroordelen en raakt je kind daardoor ook bevooroordeeld? Hoe erg of niet erg vind je dat?
De taal is dus een ding, maar omdat taal en gedachten ook veel samengaan is het belangrijk om te letten op positiviteit en negativiteit in je taal.
Wat belangrijk is om aan je kind door te geven
Veel mensen die als volwassen persoon op zoek gaan naar iets over persoonlijke ontwikkeling leren vaak dat ze als eerste goed voor zichzelf moeten zorgen en daarna pas voor de rest. Als jij jezelf gelukkig maakt, of ten minste content, kun je dit ook voor andere mensen doen.
Maar geef je dit ook door aan je kind?
Mensen hebben verschillende karaktereigenschappen. De ene persoon is meegaander dan de ander en die meegaandheid kan ervoor zorgen dat je niet jezelf, maar je partner of je werk of wat dan ook op de 1e plaats zet.
Dwing jij je kind om te doen wat jij belangrijk vindt? Of moedig jij je kind aan om zijn/haar eigen dromen waar te maken? Ondersteun je hem/haar in het zetten van de nodige stappen. Als je dochter zingen leuk vindt, zoek je dan een zangdocent voor haar? Als je zoontje niet van sport houdt, maar wel van muziek help je hem dan met het vinden van het perfecte muziekinstrument voor hem? Of dwing je hem op voetbal te gaan zodat hij leert samen te werken koste wat kost[3]?
Leer je jouw kind dat wat hij/zij wil belangrijk is, of dat jouw doelen belangrijk zijn?
"Soms moet ik zelf mijn ontbijt maken."
Wat je doorgeeft aan je kind
Je gewoontes doorgeven
Wat doe jij elke dag? Wat doe je als je opstaat? Wat doe je tijdens de lunch (als je kind bij je luncht), wat doe je ’s middags? Wat doe je als je gaat slapen? Welke gewoontes geef jij door? Eet je elke dag een stuk fruit? Doe je alles lopend, met de fiets of met de auto? Beweeg je dagelijks en ziet je kind dit of doe je dit buitenshuis (en weet je kind dit?).
Wat jij dagelijks doet, is iets wat je kind ziet en kan overnemen. Als jij snoept met fruit, kan ook je kind gaan snoepen met fruit. Als jij veel bezig bent met je kleding, kan je kind dat ook belangrijk gaan vinden. Zie jij je familie regelmatig, of vind je het juist belangrijk dat je kind ziet dat volwassen mensen ook vrienden hebben? Ben je veel bezig met opruimen of juist niet?
Kortom: jij bent voor hen het rolmodel dat ze willen kopiëren.
De gewoontes die jij je kind wilt aanleren,
zijn gewoontes die je zelf kan laten zien
Wil je meer weten over hoe je als ouder invloed hebt op je kinderen en op een meer bewuste of juist onbewuste manier? Meld je dan aan voor een van onze trainingen.
