Door Anneke Dusseljee


Wat geef ik door aan mijn kind?

Als ouder vind je het meestal leuk om eigenschappen van jezelf in je kind terug te zien. Dan weet je namelijk echt dat het jouw kind is. Maar ben je ook blij als het eigenschappen heeft die je eigenlijk niet wilde doorgeven? Zoals de angst voor spinnen of misschien dat je soms kunt zwelgen in emoties of agressief zijn op momenten waarop je dat niet wilt zijn. En de vraag die daar meteen op volgt is natuurlijk: "Is gedrag genetisch bepaald of heb ik daar ook nog enige invloed op?" Met andere woorden: "Wat geef ik door aan mijn kind en wat niet en hoe doe ik dat?" Een interessante vraag om over na te denken als je bezig bent met het opvoeden van een kind.

Zoals je vermoedt of misschien al weet is het gedrag (van je kind) afhankelijk van veel factoren. Allereerst zijn er de genen. Daar kun je echt niets aan veranderen. Dan komt de opvoeding. Als het kind nog jong is ben jij (met je partner) de enige(n) waarmee het kind zich identificeert. Kinderen kopiëren gedrag waardoor het niet verwonderlijk is dat je veel van jouw/jullie trekjes in het kind herkent.

Niet veel later komt familie en een vriendenkring in het leven van het kind. Daarna de vriendjes en vriendinnetjes en als het naar school gaat zijn er inmiddels zoveel personen waarmee een kind zich kan identificeren dat je echt niet kan zeggen dat je alles in de opvoeding in de hand hebt.

Je kunt dus een hele goede ouder zijn, terwijl je kind toch niet helemaal zo geweldig is als je zou hebben gewild. Simpelweg door talloze factoren die buiten jouw macht liggen. Toch is er een aantal zaken waarop jij wel invloed hebt en daarop gaan we in dit blog in.


is gedrag erfelijk

Wat geef ik door aan mijn kind en wat niet?


Negatief gedrag.

In de meeste gevallen gaat dit principe op: "Kun je je eigen gedrag veranderen, dan is er een grote kans dat jij kunt bepalen of je dit gedrag doorgeeft of niet." Als het bijvoorbeeld gaat om agressie is er een duidelijke samenhang, zelfs in 3 generaties! Ga maar na: als je een agressieve vorm van opvoeden hebt gehad, kan dit tot een agressief gedrag in je jeugd en je jong-volwassenheid leiden. Geen groot wonder dat ook je eigen ouderschap agressief gedrag doorgeeft aan de volgende, - 3e generatie generatie.[1].

Agressie tussen ouders, zowel verbaal als fysiek kan agressie, maar ook ander negatief gedrag veroorzaken. Je kind kan er bijvoorbeeld ontzettend teruggetrokken van worden. Noch het een noch het ander is echt handig voor de sociale ontwikkeling van je kind.

Daarnaast kan agressie het vertrouwen in andere mensen beschadigen. Want als je ouders al twee grote vechtersbazen zijn, hoe is de rest van de wereld dan? Door het ontstane wantrouwen kan je kind ook extreem zelfstandig worden, omdat het niet afhankelijk wil zijn van ‘onbetrouwbare’ mensen.

Toch betekent dit niet dat je geen ruzie mag maken. Zolang je jouw eigen emoties maar in de hand hebt en samen naar een oplossing zoekt voor jullie probleem, kan dit juist een ontzettend groot leermoment zijn. Dus op die manier kun je jouw kind gezond ruziemaken meegeven[2].

En het mooiste is: je kunt zelf bepalen of je agressief wilt zijn of niet. 😃


Geef ik negatief gedrag door aan mijn kind of niet?


Taal.

Taal is uiteraard iets wat je kinderen in eerste instantie van jou en de partner leren. Dit is ook de reden dat volwassen mensen opeens niet meer schelden en vloeken in zinnen als er een kind bij is, terwijl ze dit anders misschien wel doen.

Maar wat je zegt bepaalt ook een beetje hoe je denkt. We denken over het algemeen in taal. Je hebt een stemmetje en die `zegt´ wat tegen je.

Wat je denkt is ook heel belangrijk voor je emoties, dus praat jij vaak in een positieve vorm of juist in een negatieve vorm? Dat kan veel invloed hebben op de mindset van je kind. Is het positief ingesteld of is het glas altijd halfleeg?

Uit jij je vooroordelen en raakt je kind daardoor ook bevooroordeeld? Hoe erg of niet erg vind je dat?

De taal is dus een ding, maar omdat taal en gedachten ook veel samengaan is het belangrijk om te letten op positiviteit en negativiteit in je taal.


Praat ik vaak in een positieve vorm of in een negatieve vorm?


Wat is belangrijk om door te geven aan mijn kind?

Veel mensen die als volwassen persoon op zoek gaan naar iets over persoonlijke ontwikkeling leren vaak dat ze als eerste goed voor zichzelf moeten zorgen en daarna pas voor de rest. Als jij jezelf gelukkig maakt, of tenminste tevreden, kun je dit ook voor andere mensen doen.

Maar geef je dit ook door aan je kind ?

Mensen hebben verschillende karaktereigenschappen. De ene persoon is meegaander dan de ander en die meegaandheid kan ervoor zorgen dat je niet jezelf, maar je partner of je werk of wat dan ook op de 1e plaats zet.

Dwing jij je kind om te doen wat jij belangrijk vindt? Of moedig jij je kind aan om zijn/haar eigen dromen waar te maken? Ondersteun je hem/haar in het zetten van de nodige stappen. Als je dochter zingen leuk vindt, zoek je dan een zangdocent voor haar? Als je zoontje niet van sport houdt, maar wel van muziek help je hem dan met het vinden van het perfecte muziekinstrument voor hem? Of dwing je hem op voetbal te gaan zodat hij leert samen te werken koste wat kost? [3]

Leer je jouw kind dat, wat hij/zij wil, belangrijk is, of dat jouw doelen belangrijk zijn?


moedig jij je kind aan om dromen waar te maken?

Moedig ik mijn kind aan om dromen waar te maken?


Je gewoontes doorgeven

Wat doe jij elke dag? Wat doe je als je opstaat? Wat doe je tijdens de lunch (als je kind bij je luncht), wat doe je ’s middags? Wat doe je als je gaat slapen? Welke gewoontes geef jij door? Eet je elke dag een stuk fruit? Doe je alles lopend, met de fiets of met de auto? Beweeg je dagelijks en ziet je kind dit of doe je dit buitenshuis (en weet je kind dit?).

Wat jij dagelijks doet, is iets wat je kind ziet en kan overnemen. Als jij snoept met fruit, kan kind gaan snoepen met fruit. Als jij bezig bent met je kleding, kan je kind dat ook belangrijker gaan vinden. Zie jij je familie regelmatig, of vind je het juist belangrijk dat je kind ziet dat volwassen mensen ook vrienden hebben? Ben je veel bezig met opruimen of juist niet?

De gewoontes jij je kind kunt aanleren, zijn gewoontes die je bij jezelf kunt veranderen.

Want kinderen kopiëren.

>